O trazado das rúas estreitas e tortuosas lémbrannos a existencia dunha cidade medieval na hoxe Cidade Vella. A maioría dos edificios desapareceron co paso dos anos a favor de construccións de séculos posteriores que reflicten a importancia desta zona da cidade.
Os nomes das rúas suxirennos, como puido ser a organizacion da cidade en tempos medievais.
Hoxe en día é un xardín, pero na época medieval foi unha fortaleza. Co paso do tempo, a fortaleza deixou de cumprir as funcións e converteuse no lugar onde se garda a pólvora da cidade.
É quizais o lugar da Cidade Vella co aspecto máis medieval. Este convento sufriu diferentes transformacións ao longo da historia, ate o aspecto que hoxe podemos observar.
Dos restos medievais conservados do convento, chama a atención unha peza situada encima da porta. Descoñécese de onde provén, aínda que se sabe que foi colocada nese lugar en 1613, tal e como indica a inscrición.
Aínda que as pedras cóntannos historias, tamén é necesario observar con moita atención e distinguir as personaxes que aparecen na escena, só desa maneira poderemos entender o que nos quere transmitir.
O centro da vida urbana medieval ocupábao a praza onde se situaban os edificios máis representativos da vila. Da praza partían as rúas estreitas ocupados sempre por unha intensa actividade.
Neste espazo atopábase o pazo da fariña, onde se almacenaba o gran e demais alimentos. Este edificio é a causa de que o lugar adquira o nome de Praza da Fariña a partir do século XVI, conservándo este nome durante séculos.
COLEXIATA DE SANTA MARÍA
Foi declarada monumento Histórico Artístico en 1931. É un dos edificios máis importantes da nosa cidade.
O edificio orixinal románico construíuse no século XII no punto máis elevado da Cidade Alta.
Podíase elixir para dar importancia a unha poboación, pero sen poñer alí unha sede episcopal.
XARDÍN DE SAN CARLOS
Hoxe en día é un xardín, pero na época medieval foi unha fortaleza. Co paso do tempo, a fortaleza deixou de cumprir as funcións e converteuse no lugar onde se garda a pólvora da cidade.
Non é ata o século XIX que, mediante unha subscrición popular, o terreo adáptase para realizar o xardín que hoxe en día coñecemos.
PLAZUELA DAS BÁRBARAS
Dos restos medievais conservados do convento, chama a atención unha peza situada encima da porta. Descoñécese de onde provén, aínda que se sabe que foi colocada nese lugar en 1613, tal e como indica a inscrición.
PLAZA DE AZCÁRRAGA
COLEXIATA DE SANTA MARÍA
Foi declarada monumento Histórico Artístico en 1931. É un dos edificios máis importantes da nosa cidade.
O edificio orixinal románico construíuse no século XII no punto máis elevado da Cidade Alta.
Podíase elixir para dar importancia a unha poboación, pero sen poñer alí unha sede episcopal.
Ningún comentario:
Publicar un comentario